سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. تعریف ما از سرقت ادبی این است که کار، ایده یا کلمات دیگران را کپی یا ارائه می کنیم، بدون اینکه اعتباری به آنها بدهیم. تخلف تحصیلی مغایر با اصول بنیادین یادگیری علمی است و نقض اصول بنیادین تمامیت تحصیلی تلقی می شود. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
روش های مختلفی برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی وجود دارد. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. اعتبار یک محقق و همچنین رد نسخه خطی ممکن است آسیب ببیند و این نوع سرقت ادبی ممکن است منجر به پیگرد قانونی شود.
متن کپی شده از منابع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته منتشر نشده مستقیماً سرقت علمی است. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. برای محققین، اعتبار مناسب همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. صرف نظر از اینکه به نظر سرقت ادبی می رسد، باز هم غیراخلاقی است و می تواند باعث رد شدن دستنوشته شما شود.
تا آنجا که سرقت ادبی می تواند به اشکال مختلف رخ دهد، از جمله ارسال نسخه خطی که قبلا منتشر شده است، ارسال نسخه خطی که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه استفاده می کند. در این مورد از خطی که قبلا منتشر شده استفاده می شود. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی به آثار منتشر شده قبلی خود استناد می کنند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
در بازنویسی سرقت ادبی، شخصی از کارهای شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی در اثر اعتبار داده نشده است، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
هر زمان که ایده ها و کارهای دیگران را ارائه می دهند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. همچنین مترجمان هنگام ترجمه باید از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. پژوهشگران باید ایده‌های اصلی را هنگام جمع‌بندی منابع متعدد به دقت نشان دهند.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
اگر یک مقاله علمی سرقت ادبی شود، می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است با عواقب زیر روبرو شوند:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی به احتمال زیاد منجر به رد مقاله می شود. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. در آینده، اگر محقق احترام و اعتماد خود را از دست بدهد، ممکن است در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده دچار مشکل شود. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. دزدان ادبی ممکن است در برخی موارد تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل دانشگاهی سرقت ادبی وجود دارد که در سراسر جهان رایج است و ایران نیز از این مشکل مستثنی نیست. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. سرقت ادبی از نظر شدت متفاوت است. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
کسانی که متهم به سرقت ادبی هستند ممکن است از انجام تحقیقات منع شوند. در نتیجه، دسترسی آنها به منابع و بودجه محدود می شود و ادامه کار را برای آنها دشوار می کند.
ممنوعیت انتشار
در صورتی که محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، ممکن است انتشارات ممنوع شود. یعنی برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
همچنین ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، جریمه هایی در نظر گرفته شود. در صورت کشف سرقت ادبی، جریمه بر اساس میزان تخلف تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. اخلاق تحقیق، از جمله انجام تحقیقات با کیفیت، توسط کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) نظارت می شود. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از روش‌های پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار بر اساس شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می شود. مربیان و ناشران از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
از ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly برای جلوگیری از اشتباهات تایپی، اشتباهات گرامری و سرقت ادبی استفاده می شود. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape ابزاری است که سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. سرقت علمی یک مقاله دانشگاهی را می توان با استفاده از Copyscape، ابزاری که توسط ناشران و مدیران وب استفاده می شود، شناسایی کرد.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. با تهیه گزارش سرقت ادبی، می توانید از وجود شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده مطلع شوید. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار DupliChecker با مقایسه آنها با پایگاه داده گسترده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
ابزارهایی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود، بسیار زیاد است، اما برخی از آنها برجسته هستند.
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. در طول بررسی، داوران برای تشخیص سرقت ادبی با مقایسه نسخه‌های خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع آموزش می‌بینند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. آنها نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و هرگونه شباهت را برجسته می کنند. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی شامل بررسی مرجع، تکنیک دیگری است که توسط داوران استفاده می شود. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
علاوه بر این، بازبینان استناد به منابع موجود در نسخه خطی را بررسی می‌کنند تا از صحت آنها و مطابقت مطالب ذکر شده با محتوای اصلی اطمینان حاصل کنند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی: راه های جلوگیری از سرقت ادبی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی، APA، MLA و شیکاگو از جمله سبک های استنادی مورد استفاده هستند. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی که سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهند، چک کننده سرقت ادبی هستند. به منظور بررسی تحقیقات خود برای سرقت ادبی، محققان می توانند از انواع ابزارهای آنلاین استفاده کنند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دستنوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. علاوه بر این، فهرست های مرجع و استنادهای درون متنی باید به درستی به اثر نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
یک قانون کپی رایت وجود دارد که از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. درک قوانین کپی رایت در کشوری که تحقیق را منتشر می کند برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آنها بازنویسی کنند. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. علاوه بر این، محققان باید هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای مقالات علمی، حفظ سوابق دقیق منابع ضروری است. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله اطمینان حاصل کنند که کار آنها به درستی اعتبار همه منابع را دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. همچنین باید دستنوشته خود را برای اشتباهات املایی و گرامری تصحیح کنید. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. شناسایی انواع سرقت ادبی و درک پیامدهای سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققین ضروری است.
برای محققین مهم است که از تکنیک های استناد مناسب پیروی کنند، از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند، به دقت بازنویسی کنند، قوانین کپی رایت را درک کنند، از کلمات خودشان استفاده کنند و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
یکپارچگی و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید به آن پایبند باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.